Op de vlucht, uit angst voor oorlog en geweld. Op de vlucht omdat jouw leven en dat van je dierbaren in direct gevaar is! Maar dat is tegen een hoge prijs; alles achterlaten. Van de een op de andere dag ontheemt en dakloos. Compleet afhankelijk van de gratie van anderen om je een plekje te gunnen waar je kunt schuilen en leven, zo lang je niet ‘thuis’ kunt zijn. Dat plaatje staat ons ineens enorm op het netvlies. De Oorlog in Oekraïne brengt dat ineens heel dichtbij. Maar eerlijk is eerlijk, dit is al jaren dagelijkse praktijk voor duizenden mensen overal ter wereld; Eindeloos veel mensen op de vlucht. Eindeloos veel mensen in vluchtelingenkampen. Aan de grenzen van ons Europa wachten velen met smart op een veilige plek. Dit jaar ben ik zelf vrijwillig onderweg, ver van huis en haard. Ik ben in de bevoorrechte positie om zonder probleem de een na de andere grens over te gaan. Enkel en alleen voor mijn plezier en om mijn horizon te verbreden. Ik ben net aangekomen in Griekenland, een land waar ook jaarlijks vele vluchtelingen aankomen. Daarom wil ik de komende tijd, gedurende deze reis, een bijzondere Marathon lopen. Een die terug gaat naar het begin van de Marathon. Omdat de route van onze reis niet geheel vast ligt en lastig te plannen is kan ik nog niet zeggen wanneer ik deze Marathon ga lopen. Én omdat ik niet geheel getraint ben voor een Marathon ga ik het op een alternatieve wijze doen. Maar mijn plan is om 42 km hardlopende af te leggen van Marathon naar Athene. Dat wordt een pittige uitdaging maar met een doel; zoveel mogelijk geld ophalen voor stichting vluchteling!